สำหรับคนธรรมดาสามัญอย่างเรา ที่เป็นได้อย่างมากก็แค่คนธรรมดา, คนฉลาด และคนฉลาดมาก คงไม่สามารถรู้ซึ้งได้หรอกครับว่าความเป็นอัจฉริยะนั้น เป็นยังไง? ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะผมก็แค่เขมือบความรู้ของคนอื่นไปวัน ๆ ไม่เคยคิดอะไรเองซักที ก็เลยไม่มีประสบการณ์ตรงโดยตนเอง ว่าการเป็นอัจฉริยะนั้น จะทำให้ผมรู้สึกนึกคิดเช่นไร ในทางการแพทย์มองว่าการเป็นอัจฉริยะนั้น จะมีผลข้างเคียงเกิดขึ้นนะครับ โดยทางการแพทย์ตั้งสมมติฐานเอาไว้ว่า ผู้ที่เป็นอัจฉริยะนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นโรค Asperger Syndrome (อ่านว่า แอส-เพอร์-เกอร์-ซิน-โดรม) ร่วมด้วย!!! ถ้าใครไม่กดตามลิงค์เข้าไปดู ผมก็จะอธิบายให้อย่างย่อก็ได้ว่า
Author: ไท้ ปริญญา
โดยส่วนตัวแล้วผมอ่อนวิชา Computer Network ครับ แต่ผมกลับเข้มแข็งในวิชา Data Communication พอสมควร แปลกดี จริง ๆ แล้วสองวิชานี้มันต้องไปด้วยกัน ถ้าถนัดก็ควรจะถนัดทั้งสองวิชาไปเลย!!! ก็วิชา Computer Network มันเน้น ๆ ไปทางฮาร์ดแวร์อ่ะครับ แล้วก็มีศัพท์ยาก ๆ ให้จำเยอะแยะ ผมขี้เกียจจำนี่นา ไม่เหมือนวิชา Data
แนวคิดการส่งซอฟต์แวร์ไปให้บริการแก่ผู้อุปโภค ตามหลักการของ Software as a Service นั้น ไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย หากขาดองค์ประกอบทางความรู้หลาย ๆ อย่าง บางคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่า กว่าจะมาถึงจุด ๆ นี้ได้ จุดที่เราสามารถรับบริการซอฟต์แวร์ ซึ่งส่งผ่านมาจากผู้ให้บริการซอฟต์แวร์ทั้งหลายนั้น มันต้องผ่านองค์ความรู้อะไรมาบ้าง ผมคงต้องขอขอบคุณ ผู้คิดค้นภูมิปัญญาพื้นฐานทางซอฟต์แวร์ต่าง ๆ ที่นำเรามาถึงขั้น Software as a
หนังสือเล่มนี้เป็น Text Book เล่มแรกในชีวิตของผมครับ ตอนนั้นผมให้ความสนใจกับคอมพิวเตอร์กราฟิกมาก ก็เลยซื้อมาอ่านดู คือจะบอกว่าซื้อครั้งแรกก็โดนหลอกเลย สาเหตุก็คงเป็นเพราะความอ่อนเชิงในภาษาอังกฤษของผมตอนนั้นครับ และก็เพราะความไม่ละเอียดของผมเองด้วย แบบว่าอ่านบทสองบทแรกก็โอเค แล้วก็ตกลงใจซื้อเลย ก็คิดว่าจะได้หัดภาษาอังกฤษไปในตัวด้วย ประมาณว่าเปิดพจนานุกรมไป แปลไป อะไรประมาณนั้น แต่เมื่อกลับมาบรรจงเปิดอ่านทีล่ะหน้าแล้วจึงเข้าใจครับว่า … หนังสือเล่มนี้คือหนังสือสอนกราฟิกส์ครับ แต่เป็นกราฟิกส์ที่ต้องใช้ซอฟต์แวร์แพ็กเก็จของเขา มันเป็นยังไงน่ะเหรอ? มันก็เป็นงี้ไงครับ คือสองบทแรก เขาก็สอนว่ากราฟิกส์อ่ะนะ มันต้องอย่างนั้น อย่างนี้
ผมว่าจะเล่าแต่ลืมไป วันนี้นึกขึ้นได้เลยเล่าให้อ่านกันดีกว่า คือเมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ผมเห็นระดับนโยบายในองค์กรของผมเขาประชุมกันครับ ประชุมกันตั้งแต่บ่ายยันเย็นเลย หัวข้ออะไรผมก็ไม่ได้สนใจ จนการประชุมเสร็จสิ้น ระดับนโยบายคนหนึ่งก็มาเปรย ๆ ให้ผมฟัง เรื่องมันเป็นงี้ครับ องค์กรที่ผมทำงานอยู่เป็นองค์กรที่ผลิตบริการเป็นหลัก เราไม่ได้เป็นมืออาชีพทางด้านการพัฒนาซอฟต์แวร์ ดังนั้นถ้าเราจะใช้ซอฟต์แวร์ เราก็ต้องซื้อ แต่ทีนี้ซอฟต์แวร์ที่องค์กรที่ผมทำงานอยู่ต้องใช้นั้น เป็นชุดซอฟต์แวร์ระดับใหญ่มาก เพราะประกอบไปด้วยโมดูลหลาย ๆ โมดูลเยอะแยะเลย ดังนั้นเรื่องเงินก็เลยเป็นประเด็นหลักที่ต้องตกลงกันก่อน โดยผู้ผลิตซอฟต์แวร์เป็นผู้เสนอราคามา แล้วทางเราเป็นผู้พิจารณาตกลงเป็นกรณี ๆ ไป
เมื่อสองสามวันก่อนผมเขียนไว้เรื่องการปฏิวัติสารสนเทศ โดยเน้นไปที่การปฏิวัติสารสนเทศ อาจนำมาซึ่งการเปลี่ยนรูปแบบของทุนสำรองเงินตราและการปริวรรตเงินตราของชุมชนออนไลน์ในอนาคต มาวันนี้ขอเป็นนักอนาคตศาสตร์อีกวันนึง เพื่อทำนายแนวโน้ม, งาน, ความมั่งคั่ง และความยั่งยืนของนักพัฒนาซอฟต์แวร์ในอนาคตกันดีกว่า การปฏิวัติสารสนเทศเป็นเครื่องย่นกาลเวลา ที่จะนำมาซึ่งสองสิ่งที่มีผลเกี่ยวเนื่องกัน การแพร่กระจายของความรู้, การแลกเปลี่ยนความรู้ และการจัดระเบียบความรู้ นำมาซึ่งการตกผลึกความคิดแนวใหม่, รูปแบบการผลิตสินค้าและบริการแนวใหม่ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดสินค้าทดแทนต่าง ๆ ขึ้นมากมาย การมีสินค้าทดแทนเกิดขึ้น จะนำมาซึ่งการปรับขบวนของแรงงาน ซึ่งนักพัฒนาซอฟต์แวร์เองก็หลบเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้ เพราะนักพัฒนาซอฟต์แวร์เองก็ถือว่าเป็นชนชั้นแรงงานเช่นกัน เมื่อทราบถึงแนวโน้มที่จะเป็นไปได้จากผลเกี่ยวเนื่อง อันเกิดจากการปฏิวัติสารสนเทศจากย่อหน้าข้างบนแล้ว ก็จะทำให้สามารถทำนายอนาคตของนักพัฒนาซอฟต์แวร์ออกมาได้เป็น
ผมเคยไปเยี่ยมบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งทำธุรกิจเว๊ปไซต์ครับ บริษัทนี้ชื่อไม่ดังเท่าไหร่ แต่เว๊ปไซต์ของเขาดังมาก เขามีเว๊ปไซต์ในความดูแลประมาณ 5 เว๊ปเห็นจะได้ แค่บอกชื่อแล้วก็จะรู้จักทันที การไปเยี่ยมในครั้งนั้น ผมไม่ได้ไปเพราะจะติดต่อธุรกิจอะไร ผมไปเพราะผมมีเรื่องทางอาญาบางอย่าง ที่ต้องไปติดต่อขอให้บริษัทนี้ช่วยเหลือ และอำนวยความสะดวกบางอย่างให้กับผม เมื่อผมเข้าไปในบริษัทครั้งแรก สิ่งที่ผมเห็นก็คือที่ขวามือของผม มีห้องประชุมห้องหนึ่ง ภายในห้องนั้นมีระดับผู้บริหารกำลังประชุมกันอยู่ เห็นว่าราว ๆ 4 – 5 คน เบื้องหน้าของผมเป็นกลุ่มโต๊ะทำงาน วางเรียงกันเป็นแถวตอน กว้าง
ผมชอบผลงานของ Bernard Lietaer ครับ เขาเป็นใครน่ะเหรอ? เขาเป็นหนึ่งในผู้ออกแบบระบบเงินยูโรที่ปัจจุบันสมาชิกสหภาพยุโรปใช้กันอยู่ แนวคิดนึงที่ผมสนใจในงานเขียนของเขา อยู่ที่เรื่องของความผันผวนทางการเงิน และการปฏิวัติสารสนเทศ เรามาค่อย ๆ เรียงลำดับความเข้าใจกันก่อนนะครับ ทราบกันมั้ยครับว่าคอมพิวเตอร์ซึ่งสามารถโปรแกรมคำสั่งได้ ถูกสร้างขึ้นมาด้วยเหตุผลเพราะอะไร? … ครับ ถูกสร้างขึ้นเพื่อช่วยให้นักฟิสิกส์และนักคณิตศาสตร์ มีเครื่องมือในการคำนวณสมการยาก ๆ ได้ด้วยความรวดเร็วและแม่นยำ นั่นแสดงว่าโดยพื้นฐานแล้วคอมพิวเตอร์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรองรับคณิตศาตร์ ถูกเน้อะ? ทีนี้เรามองย้อนกลับไปอีกว่าแล้วคณิตศาสตร์ถูกคิดค้นขึ้นเพื่ออะไร … เมื่อมองย้อนกลับไปถึงต้นขั้ว
มนุษย์มักมีความโลภไม่มีที่สิ้นสุด นักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์เองก็เช่นกัน ขั้นแรกก็อยากจะให้เครื่องกลทำงานแบบอัตโนมัติและควบคุมสั่งการได้ ก็เลยคิดเครื่อง Z3 ขึ้นมา เมื่อมันทำงานแบบอัตโนมัติได้แล้ว ก็พยายามจะเร่งให้มันทำงานได้ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น ก็เลยใช้เทคโนโลยี VLSI ผนวกเข้าไป หลังจากนั้นเมื่อเห็นว่ามันทำงานได้เร็วจี๋แล้ว ก็เริ่มคิดว่าถ้าทำได้ควรจะทำให้คอมพิวเตอร์มันมี CPU หลาย ๆ ตัวช่วยกันทำงานดีกว่า ก็เลยสร้างเป็น Multi-Processing ขึ้นมา เมื่อเห็นว่ามันแบ่งงานกันได้แบบนี้แล้ว ก็เลยสร้างกลไกเพื่อเอื้อประโยชน์ให้ระบบปฏิบัติการสามารถสั่งให้โปรแกรมหลาย ๆ ตัวทำงานได้ในคราวเดียว ก็เลยคิดค้น
เมืองไทยกำลังค่อย ๆ ก้าวสู่การเป็นประเทศอุตสาหกรรมครับ ถึงจะค่อย ๆ ก้าวอย่างเชื่องช้าก็เถอะ และก็อย่างที่ผมเคยบอกเอาไว้ครับว่า อุตสาหกรรมในอนาคตทั้ง 5 อย่าง อันประกอบไปด้วย อุตสาหกรรมอิเลกทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์, อุตสาหกรรมอวกาศ, อุตสาหกรรมสมุทรศาสตร์, อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพ และอุตสาหกรรมนาโนเทคโนโลยี เป็นสิ่งที่เมืองไทยเราต้องก้าวเข้าไปมีส่วนแบ่งตลาดกับเขาด้วยเหมือนกัน ไม่เข้าร่วมไม่ได้ ทีนี้อุตสาหกรรมซอฟต์แวร์ไทย ซึ่งถือเป็น sub-set ของอุตสาหกรรมอิเลกทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ ก็เลยจำเป็นต้องร่วมสังฆกรรมไปกับเขาด้วย เฮไหนเฮนั่น การที่เราจะพัฒนาอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์ไทยได้