Category: Programming

ไอ้การเอาของดี ๆ หลาย ๆ อย่างมารวมกันก็น่าจะเป็นเรื่องดีนะ พวกเราว่ามั้ย? ยกตัวอย่างเช่นเราอาหารชั้นดี 4 อย่างมาผสมรวมกัน ซึ่งอาหารทั้ง 4 อย่างก็ได้แก่ พระกระโดดกำแพง, ไข่ปลาคลาเวียร์, ส้มตำปูปลาร้า และ แกงกะหรี่ไก่ดำ เอามาเทผสมรวมกันแล้วคน ๆ ๆ คลุก ๆ ๆ … คงจะอร่อยพิลึกเลยล่ะ

ถ้าเราเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ แล้วเราเขียนผิดไวยากรณ์ ตัวแปลภาษาก็จะฟ้องว่าเราเขียนผิดไวยากรณ์ อันนี้เรียกว่า Syntax Error ส่วนใหญ่แล้วเมื่อเกิดความผิดพลาดแบบนี้ขึ้นมา จึงไม่ใช่ธุระอะไรของมนุษย์เราที่จะต้องตรวจสอบ เพราะหน้าที่ตรวจสอบไวยากรณ์เป็นหน้าที่ของตัวแปลภาษานั้น ๆ มนุษย์มีหน้าที่เพียงแก้ไขให้ถูกต้องเท่านั้นหากคอมพิวเตอร์มันเจื้อยแจ้วบอกเราแล้วว่าเราเขียนผิด แต่ตัวแปลภาษาเหล่านั้นก็ไม่เคยมาแนะนำเราว่าเราเขียนโปรแกรมยังงดงามไม่พอ เราเขียนแล้วอัลกอริทึมยังเจ๋งไม่พอ หรือเราเขียนแล้วเยิ่นเย้อจริง ๆ ควรเขียนให้กระชับได้มากกว่านี้ … คอมพิวเตอร์มันจะไม่่บอกเรา มันจะเฉย ๆ ประมาณว่าเรื่องของมรึง แค่เขียนให้ถูกไวยากรณ์กรูก็พอ!!! ถ้าโปรแกรมที่เราเขียน ได้ถูกตรวจสอบโดยตัวแปลภาษาแล้ว ว่าผ่านไวยากรณ์ทุกกระบวนความ

อยู่ดี ๆ คอมพิวเตอร์มันคงจะทำงานเองไม่ได้หรอกเน้อะ ถ้าไม่มีผู้เชี่ยวชาญไปสั่งให้มันทำงาน แล้วการจะสั่งให้คอมพิวเตอร์ทำงานก็ยังไม่ทันสมัยพอที่จะใช้วิธีอื่นได้ นอกจากการบัญญัติภาษาคอมพิวเตอร์ขึ้นมา เพื่อทำความตกลงระหว่างมนุษย์กับคอมพิวเตอร์ ว่าจะสื่อสารกันด้วยรูปแบบไหนถึงจะเข้าอกเข้าใจกันได้ คิดว่าคงมีคนหลายชาติเพียรพยายามที่จะสร้างภาษาคอมพิวเตอร์ด้วยภาษาท้องถิ่นขึ้นมา แม้กระทั่งเมืองไทยก็มีนะ ผมจำได้ว่าอาจารย์อาจหาญ สัตยารักษ์ก็เคยสร้างภาษาคอมพิวเตอร์ที่มีไวยากรณ์เป็นภาษาไทยขึ้นมา ซึ่งก็ได้รับความนิยมอยู่ในวงจำกัดพักนึงแหล่ะ แล้วสุดท้ายก็สูญพันธ์ไป มันก็เลยกลายเป็นสากลนัย ๆ ว่า ภาษาคอมพิวเตอร์ที่ดีที่สุดต้องเป็นภาษาอังกฤษ!!! ผู้คนที่ต้องมนต์เสน่ห์ของภาษาคอมพิวเตอร์ก็มักจะอยู่ในวงจำกัด ส่วนใหญ่ก็เป็น geek คอมพิวเตอร์ทั้งหลายที่ฝักใฝ่ในการสร้างซอฟต์แวร์ คนภายนอกไม่ได้มาเข้าใจความรู้สึกหรอก ว่าการใช้ภาษาคอมพิวเตอร์แบบโครงสร้าง หรือการใช้ภาษาคอมพิวเตอร์แบบเชิงวัตถุ

เดี๋ยวนี้ Broadband Internet เป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ … มัน … เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริง ๆ เพราะนั่นก็หมายความว่าผู้ใช้อินเตอร์เน็ตสามารถที่จะเสพข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตได้มากขึ้น และด้วยเหตุผลนี้กระมังที่คนส่วนใหญ่จึงฉวยโอกาสนี้ โอกาสที่ Broadband กำลังเติบโต นำเสนอรูปแบบการให้บริการทางอินเตอร์เน็ตใหม่ ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่ง video podcasting หรือเกมออนไลน์ แต่ผมกลับคิดอีกอย่างนึง อาจจะสวนทางกันนิดหน่อย ผมคิดว่าในเมื่อตอนนี้ใคร ๆ ก็สามารถดู

ถ้าเราแปลกันดื้อ ๆ คำว่า WatchDog ก็ต้องแปลว่า “เฝ้ามองหมา” อือม เราจะเฝ้ามองหมาไปหาพระแสงอะไร อาจเป็นได้ว่าหมามันจะมากัดเรา เราก็เลยต้องมองมันเอาไว้ก่อน เผื่อมันพุ่งเข้ามากัดเรา เราก็จะได้กระโดดเตะมันเลย ต่อไปมันจะได้หลาบจำไม่กล้ามากัดเราอีก แปลงี้เหรอ? มันไม่มีความหมายอื่นอีกเหรอ? หุ ๆ มีสิ จริง ๆ แล้ว WatchDog ก็เป็นความหมายอื่นได้นะ คือเป็นอุปกรณ์อิเลกทรอนิกส์ชิ้นเล็ก ๆ

ไม่รู้ว่าจะมีใครสับสนกับศัพท์สองตัวนี้หรือเปล่า ระหว่างซอฟต์แวร์ Mock Up กับซอฟต์แวร์ Prototype งั้นเรามาขยายความกันหน่อยดีกว่า ซอฟต์แวร์ Mock Up หมายถึง ซอฟต์แวร์ที่ถูกสร้างขึ้น เพื่อเสแสร้งว่าทำโน่นทำนี่ได้ตามคุณสมบัติที่ควรจะเป็น แต่จริง ๆ แล้วอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทำได้ ล้วนถูกจัดฉากขึ้นมาทั้งสิ้น ส่วนซอฟต์แวร์ Prototype หมายถึง ซอฟต์แวร์ที่ทำงานได้จริงตามคุณสมบัติบางส่วนที่มันควรจะเป็น แต่บังเอิญว่ามันยังมีคุณสมบัติอีกหลายส่วนที่ยังไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมา โอเค

ช่วงนี้ผู้ร่วมงานของผมซึ่งเป็นคนของบริษัทที่ปรึกษา เกิดอาการบ้าเห่อเล่นลูกบิดกันใหญ่เลยครับ อือม ยังไงดีล่ะ จริง ๆ แล้วไอ้เจ้าลูกบิดนี่ผมก็เห็นมาหลายสิบปีแล้วนะ แล้วก็เห็นมันฮิตกันเป็นช่วง ๆ ด้วย แต่ไม่คิดว่ามันจะกลับมาฮิตกันเป็นเรื่องเป็นราวในยุคนี้อีกแล้ว เห็นบางคนก็นั่งหาหนทางบิดของตัวเองไป แต่บางคนก็เล่นเปิด YouTube เพื่อหาคลิปวีดีโอสอนการบิดกันเป็นเรื่องเป็นราวไปเลย!!! โดยส่วนตัวแล้วผมไม่เคยเล่นลูกบิดได้สำเร็จเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะ แม้แต่หน้าเดียวผมก็ไม่เคยเรียงสีครบเลย ได้ยินว่ามันมีสูตรด้วย ประมาณว่าถ้าจำสูตรได้นะ หลับตาบิดก็ยังได้เลย (ว่าเข้าไปนั่น) ผมก็เลยคิดว่าการบิดลูกบิดแบบนี้ มันน่าจะมีอัลกอริทึมในการบิดนะ แล้วก็คิดว่ามันน่าจะเขียนเป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ได้ด้วย ว่าแล้วผมก็เลยลองหาดูในอินเตอร์เน็ต