Author: ไท้ ปริญญา

เกมส์คอมพิวเตอร์ถือว่าเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งครับ มันเป็นความบันเทิงที่มีมูลค่ามหาศาลมาก เนื่องจากว่ามนุษย์เรานั้นนิยมเสพความบันเทิง อือม จะว่าไงดีล่ะ มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริง ๆ เพราะหากมนุษย์ว่างเมื่อไหร่ ก็ย่อมคิดจะหาความสุขสำราญใส่ตัว ซึ่งการเสพความบันเทิงก็ถือว่าเป็นการหาความสุขอย่างหนึ่งเหมือนกัน ปัจจุบันยังไม่มีงานวิจัยชิ้นไหนชี้ชัดลงไปว่า การได้เสพเกมส์คอมพิวเตอร์จะทำให้หยักสมองเพิ่มขึ้น หรือทำให้สารสร้างความสุขหลั่งออกมามากขึ้นกว่าปรกติหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ เด็กเล็กจนถึงผู้ใหญ่ทั่วบ้านทั่วเมือง ก็ล้วนนิยมชมชอบที่จะเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์กันทั้งนั้น แต่ก็เหมือนกับสินค้าและบริการทุกชนิดในโลก ที่ผู้ผลิตมักจะมีจำนวนเพียงหยิบมือเดียว ในขณะที่ผู้บริโภคเองกลับมีจำนวนมหาศาล ดังนั้น เกมส์คอมพิวเตอร์เองก็หนีไม่พ้นวังวนแห่งความจริงนี้ ความจริงที่ว่ามีเพียงผู้ผลิตไม่กี่ร้อยรายเท่านั้น ที่มีศักยภาพพอที่จะทำเกมส์คอมพิวเตอร์ออกมาสู่สายตาผู้บริโภคได้ ผมเองมาเรียนคอมพิวเตอร์ก็ด้วยเหตุเพราะชอบเกมส์คอมพิวเตอร์

เราต้องมาทราบความหมายก่อนว่า “จารกรรม” นั้นมันหมายความว่ายังไง? และที่สำคัญเราต้องแยกมันออกจากคำว่า “โจรกรรม” ด้วย เพราะถึงวัตถุประสงค์ในการลงมือจะเหมือนกัน แต่นิยามอันสลับซับซ้อนซึ่งเป็นแก่นแท้ของมันนั้นมันไม่เหมือนกัน การ “โจรกรรม” ทั้งหมดล้วนมุ่งหวังต่อการ “ขโมย” ทรัพย์สินเป็นสำคัญ และหวังผลเป็นเลิศว่าทรัพย์สินที่ “ขโมย” มาได้ จะสามารถนำไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินสด เพื่อนำไปใช้สอยตามความต้องการของตนเองได้ และส่วนใหญ่แล้วเราก็มักจะเรียกบุคคลากรที่ทำการ “โจรกรรม” ว่า “หัวขโมย”, “ขโมย” หรือ “โจร”