ช่วงนี้ผมกำลังศึกษาทฤษฎีการสกัดคุณลักษณะเด่นของวัตถุในรูปภาพอยู่ครับ เพราะผมมีจุดประสงค์ในการพัฒนาระบบซอฟต์แวร์เพื่อการจำแนกอัญมณีจากรูปภาพ พออ่านเปเปอร์ด้านนี้ไปหลาย ๆ ฉบับ ก็สามารถสรุปได้ในระดับหนึ่งว่า สิ่งที่ควรเป็นคุณลักษณะเด่นของวัตถุในรูปภาพก็คือ “ขอบ” และ “มุม” ของวัตถุในรูปภาพ!!! คือตรงไหนที่ดูเป็น “มุม” หรือเป็น “ขอบ” ก็ตรงนั้นแหล่ะครับที่เป็นคุณลักษณะเด่น หลาย ๆ เปเปอร์เค้าว่างั้น ดังนั้น หลาย ๆ เปเปอร์ก็เลยมุ่งเน้นนำเสนอทฤษฎีในการหา “มุม” และ
Author: ไท้ ปริญญา
บทความนี้เคยเขียนไว้ใน Facebook ของตัวเอง เอามาเรียบเรียงใหม่ แล้วใส่ในบล็อกนี้ เพราะเสียดาย อุตส่าห์นั่งพิมพ์ไปตั้งเยอะ เริ่มเลยแล้วกัน … ที่ผ่านมาต้องยอมรับว่าสหรัฐอเมริกาเป็นที่หนึ่งในแทบทุกด้าน โดยเฉพาะด้านอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีทั้งฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ ตรงนี้สหรัฐอเมริกานำโด่งแทบทุกชาติ อำนาจของสหรัฐอเมริกากำลังเสื่อม อันเกิดจากสาเหตุที่หากให้อธิบายเป็นภาษาชาวบ้านแบบง่าย ๆ ก็คือ ถังแตก หนี้สินล้นพ้นตัว เพื่อนฝูงทอดทิ้ง สร้างศัตรูรอบด้าน บ้าสงคราม และ ลำเอียงเข้าข้างแต่ยิว สหรัฐอเมริกามีรายรับน้อยกว่ารายจ่าย ทำให้ต้องกู้เงินมาใช้สอย
เพื่อนของเพื่อนทำบริษัทรับจ้างผลิตซอฟแวร์มาสิบกว่าปีแล้ว แต่เราสงสัยว่าทำไมบริษัทเค้าไม่โต เราก็เลยวิเคราะห์เองจากการสังเกต พบว่าเขาเก่งมาก แต่เขาต้องทำงานคนเดียว ทั้งบริษัทมีคนขับเคลื่อนสำคัญคือเค้าคนเดียว เลยวิเคราะห์เองว่า พอต้องทำงานคนเดียว เลยรับงานชิ้นใหญ่ไม่ได้ รับงานหลายงานพร้อมกันไม่ได้ อันนี้คาดเดาเอง แต่คำถามในใจคือทำไมทำงานคนเดียว!!! เรื่องนี้ไม่ได้ถามเพิ่ม แต่เราได้คำตอบแบบทางอ้อมมาจากคนอื่น ซึ่งประกอบกันแล้วน่าจะได้เป็นคำตอบรวม นาย ก (นามสมมติ) เป็น กรรมการผู้จัดการบริษัทไอที เราเชิญเขามาช่วยงานในหน่วยงาน (แต่สุดท้ายไม่ได้จ้าง) เขาบ่นเล็ก ๆ ให้ฟังว่า
อ้างจาก Harvard Business Review เรื่อง Why the Most Productive People Don’t Always Make the Best Managers เลยลองเอามาประยุกต์กับงานโปรแกรมเมอร์ดูบ้าง โปรแกรมเมอร์ที่ทำงานได้เยอะได้ดี มักมีความสามารถและพฤติกรรมเหมือนกันอยู่ 7 อย่าง สร้างเป้าหมายในการเขียนโปรแกรมที่ท้าทาย เขียนโปรแกรมได้อย่างมีมาตรฐาน เน้นความรู้และความสามารถในการเขียนโปรแกรมให้อยู่ในระดับมืออาชีพ ผลลัพธ์ที่ได้จากการเขียนโปรแกรมต้องชัดเจน
ทุกวันนี้เราจะได้ยินข่าวบริษัทยักษ์ใหญ่ ออกสินค้าและบริการที่เกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์ออกมาเต็มไปหมด บ้างก็ปัญญาประดิษฐ์มากหน่อย บ้างก็น้อยหน่อย ขึ้นอยู่กับว่าบริษัทนั้น ๆ จะบูรณาการกับอัลกอริทึมและข้อมูลได้มากน้อยเพียงใด มีอัลกอริทึมดีก็คิดเร็วคิดเก่ง มีข้อมูลมากก็สอนได้มาก ส่วนตัวผมเป็นคนชอบจัดหมวดหมู่ให้เกิดความเข้าใจ น่าจะเรียกว่าเจ้าระเบียบในการป้อนข้อมูลให้กับตัวเองก็ว่าได้ ดังนั้น พอพูดถึงปัญญาประดิษฐ์ขึ้นมา ผมก็อยากจะมาจัดให้เป็นประเภทว่าทุกวันนี้ถ้าพูดถึงปัญญาประดิษฐ์ มันมีประเภทไหนบ้าง เดี๋ยวจัดประเภทให้เป็นรายการแบบหัวข้อนะ คือ ให้มันเป็นหัวข้อแล้วก็หัวข้อย่อยลงไปเรื่อย ๆ แบบข้างล่างนี้ 1. Machine Learning หรือ เครื่องจักรเรียนรู้ 1.1 Supervised
ตารางข้างล่างนี้ ผมเห็นจากในเฟสบุ๊คครับ มันผ่านตาเข้ามาในไทมไลน์ ผมไม่ได้สังเกตว่าใครแชร์มา ไม่ได้สังเกตว่าใครเป็นคนโพสต์ และเห็นว่าเจ้าของโพสต์เขียนตารางข้างล่างนี้ด้วยปากกา ซึ่งผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าท่า น่าจะเอามาเล่าต่อ ผมเลยเอามาทำเป็นตาราง จัดให้เป็นระเบียบนิดนึง แล้วเอามาเล่าให้อ่านกัน โปรแกรมเมอร์หลายคน “เก่งงาน” ครับ วิศวกรระบบคอมพิวเตอร์หรือวิศวกรเครือข่ายหลายคนก็เก่งงานเหมือนกัน อะไรทางเทคนิคยาก ๆ ทำได้หมด แต่พวกเขาก็อาจจะไม่ได้ถูกเลื่อนขึ้นจากระดับปฏิบัติการไปอยู่ระดับบริหารจัดการ เพราะพวกเขาไม่ได้ “เก่งคน” ผู้จัดการหลายคน “เก่งคน” มากครับ สามารถใช้โปรแกรมเมอร์
ออกตัวก่อนว่าผมไม่เคยลงเรียนหลักสูตร COBIT 5 ไม่ว่าจะเป็น Foundation, Implementation หรือ Enabling และก็ไม่เคยสอบใบประกาศนียบัตร COBIT 5 ด้วย ผมอาศัยอ่านเองจากเอกสารที่ ISACA ให้ดาวน์โหลด และผมก็อ่านเฉพาะ COBIT5 Foundation เท่านั้น!!! ดังนั้น ความคิดเห็นของผม จึงเป็นความคิดเห็นของคนที่รู้เพราะอ่าน ไม่ได้รู้เพราะมีอาจารย์สอน! เข้าเรื่องกันดีกว่า สำหรับใครที่ไม่รู้จัก
ผมจบวิทย์คอมครับ จบทั้งปอตรีและปอโทเลย แต่ผมกลับเลือกเปิดบริษัทค้าขายเครื่องประดับ ไม่ได้เปิดบริษัทคอมพิวเตอร์หรือบริษัทไอทีอย่างที่ควรจะเป็น!!! อะไรคือเหตุผล? อันนี้ความคิดเห็นส่วนตัวเลย ผมไม่ชอบงานรับจ้างทำงาน ตลอดชีวิตก็รับจ้างทำงานเป็นพนักงานอยู่แล้ว ดังนั้น ถ้าออกมาเปิดบริษัท ผมก็หวังว่าผมจะหันมาเอาดีทางด้านค้าขายบ้าง เราต้องทราบความจริงก่อนว่า ถ้าเราเก่งคอมพิวเตอร์ เก่งมาก ๆ การทำมาหากินที่ดีที่สุด คือรับจ้างทำงานด้านคอมพิวเตอร์ให้แก่บุคคลหรือหน่วยงานที่เขาทำไม่เป็น เพราะต้นทุนในการทำกิจการของเราจะต่ำมาก มันคือการใช้ความรู้ที่มีเพื่อทำงาน ไม่ต้องกักตุนสินค้า ไม่ต้องมีต้นทุนขาย ไม่ต้องมีงบโฆษณา เมืองไทยเรามีกิจการทางคอมพิวเตอร์หรือไอทีไม่มากนัก ที่สามารถผลักดันตนเองจนไม่ต้องรับจ้างทำงาน แล้วสามารถคิดค้นพัฒนาสินค้าหรือบริการเพื่อขายให้กับลูกค้าได้
หลายปีที่ผ่านมาผมได้คุยกับคนเก่ง ๆ ทางคอมพิวเตอร์เยอะมาก ผมเลยได้รู้ว่านอกจากพวกเขาจะเก่งแล้ว เพื่อยืนยันความเก่งให้ทบทวีคูณเข้าไปอีก พวกเขาก็ยังต้องมีใบประกาศนียบัตรในด้านมาตรฐาน ผลิตภัณฑ์ หรือ กรอบความคิด เพื่อยืนยันความเชี่ยวชาญเพิ่มเติมด้วย และด้วยเหตุที่ผมเจอคนเก่ง ๆ เยอะนั่นแหล่ะ ผมเลยสามารถ “แบ่ง” ผู้เชี่ยวชาญทางคอมพิวเตอร์ได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ 1) ผู้เชี่ยวชาญด้านปฏิบัติการ พวกเขาจะเก่งสายบู๊ ชำนาญด้านผลิตภัณฑ์หรือกรอบความคิดในการพัฒนา และมักมีใบประกาศนียบัตรด้านปฏิบัติการ เช่น
คิดว่าทุกคนคงทราบกันแล้วว่า การสั่งให้ควอนตัมคอมพิวเตอร์ทำงานได้ มันต้องใช้อัลกอริทึมที่เหมาะสม และในปัจจุบัน อัลกอริทึมเหล่านั้นก็ยังมีจำนวนไม่มากนัก และส่วนใหญ่ล้วนอ้างอิงพื้นฐานจากอัลกอริทึมซึ่งคนระดับปรมาจารย์คิดค้นเอาไว้ บทความส่วนใหญ่ในอินเทอร์เน็ตที่กล่าวถึงอัลกอริทึมสำหรับควอนตัมคอมพิวเตอร์ มักจะอ้างถึงชื่อบทความวิจัย และมักจะยกเอาเนื้อหาบางส่วนในบทความวิจัยมาอ้างอิง แต่เอาเข้าจริง เราก็มักจะไม่ค่อยได้มีโอกาสอ่านบทความวิจัย “ฉบับเต็ม” กันซักเท่าไหร่ (อืม จริง ๆ มันก็อ่านยากด้วยแหล่ะ) ดังนั้น มาลองอ่านบทความวิจัยของอัลกอริทึมสำหรับควอนตัมคอมพิวเตอร์ “ระดับตำนาน” แบบ “ฉบับเต็ม” กันดีกว่า โดยการกดลิงก์ที่ชื่ออัลกอริทึมในรายการข้างล่างนี้ Deutsch