ผมใช้เวลาไป 2 – 3 วันในการทดลองใช้งาน OpenX ซึ่งเป็น opensource ad management ครับ แล้วก็พบว่ามันเกือบจะตรงกับความต้องการของผมเลย โดยขอโม้ข้อดีข้อเสียให้ทราบดังต่อไปนี้ ข้อดี มีการบริหารจัดการผู้โฆษณาได้หลายระดับโดย สามารถลงทะเบียนผู้โฆษณาได้หลายราย ผู้โฆษณาแต่ล่ะรายสามารถกำหนดกิจกรรมโฆษณาได้หลายกิจกรรม กิจกรรมโฆษณาแต่ล่ะกิจกรรม สามารถมีแบนเนอร์ได้หลายแบนเนอร์ แบนเนอร์สามารถเป็นได้ทั้งรูปภาพ, Adobe Flash, Google Adsense เป็นต้น แบนเนอร์สามารถมีได้หลายขนาด ทั้งขนาดมาตรฐานและขนาดพิเศษ
Category: Review
รีวิวหลาย ๆ อย่าง
เมืองไทยเรามีสำนวนเปรียบเทียบเรื่องง่าย ๆ ที่ต่อให้เด็กอมมือทำก็ทำได้ว่า “ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก” ฝรั่งเองเขาก็มีสำนวนของเขาเหมือนกัน ซึ่งเราฟังแล้วก็คงรู้สึกว่ามันขัดหู เพราะถ้ามันเป็นเรื่องที่ง่ายซะเหลือเกิน ฝรั่งจะบอกว่า “ง่ายเหมือนเค้ก” ผมไม่เก่งภาษาอังกฤษ จึงไม่แน่ใจว่าที่ว่า “ง่ายเหมือนเค้ก” เนี่ย หมายความว่ามัน “ง่ายเหมือนกินเค้ก” หรือว่า “ง่ายเหมือนทำเค้ก” ถ้าเป็นอย่างหลังผมว่ามันไม่ง่ายนะเฟ้ย!!! ปรกติถ้าผมเพียงแค่รู้ ผมก็จะโม้พอหอมปากหอมคอ แต่ถ้าผมได้รู้แล้วได้ลงมือปฏิบัติจริงจนเห็นแจ้ง ผมยิ่งโคตรโม้เลย! ซึ่งที่ผ่านมาผมก็ได้ลองปฏิบัติจริงใน xAjax ซึ่งเป็น
ไอ้ตัวนี้เจ๋งดี แนวคิดง่าย ๆ ผลลัพท์ง่าย ๆ แต่ให้อรรถประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ ขนาดของเล็ก ๆ แบบนี้เขายังคิดทำเป็น Software as a Service เลย เห็นแมะ? [tags]favicon,generator,SaaS,Software as a Service, icon[/tags]
มันเหมือนกับเอาเรื่องสองเรื่องมาผูกกันเลยครับ ระหว่าง Work@Home กับโครงการ SETI สำหรับ Work@Home คือการทำงานจากที่บ้านแบบหนึ่ง เป็นงานที่ได้รับการสรรเสริญจากทั่วพื้นพิภพ ว่าดีเลิศประเสริฐศรีจนไม่มีใครอยากจะทำ!!! ส่วนโครงการ SETI นั้นคือโครงการค้นหาสิ่งมีชีวิตนอกโลก และเนื่องจากวิธีการค้นหานั้นต้องใช้การรับสัญญาณคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในย่านความถี่ต่าง ๆ ทีนี้เขาก็วิเคราะห์ข้อมูลไม่ไหว ก็เลยอยากจะขอให้อาสาสมัครช่วยเขาประมวลผลสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าให้หน่อย โดยวิธีการก็ง่ายมากนั่นก็คือ ให้อาสาสมัครไปดาวน์โหลดโปรแกรมมาไว้ที่เครื่อง ติดตั้งโปรแกรม ต่ออินเตอร์เน็ต แล้วโปรแกรมก็จะยืมเวลา CPU ของเครื่องมาใช้ประมวลผลเอง โม้มาได้สามย่อหน้าก็เพื่อจะบอกว่า
พวกเราคงจะคุ้นเคยกับการเลี้ยงดูสิ่งมีชีวิตดิจิตอลอย่าง “ทามาก๊อตจิ” กันมาบ้างแล้ว จะเห็นว่ามันน่าสนใจดี เพลินดี แต่น่าเสียดายที่รูปแบบการเติบโตของมันจำกัดไปหน่อย แถมกิจกรรมที่เราจะทำร่วมกับมันก็จำกัดไปด้วยเช่นกัน ผมก็เลยลองหาดูว่ามีใครบ้าง ที่นำเอาเทคโนโลยีทางด้านชีวิตดิจิตอลมาสร้างเป็นซอฟต์แวร์ขึ้นมา เพื่อให้เราได้ลองดู ว่าการเลี้ยงดูชีวิตดิจิตอลที่มีรูปแบบการเติบโตที่หลากหลาย หรือมีกิจกรรมที่เราจะทำร่วมกับมันได้อย่างหลากหลายนั้น มันเป็นยังไง… แล้วผมก็หาเจอจนได้ครับ … นี่เลยครับ The breve Simulation Environment สภาพแวดล้อมสามมิติสำหรับการจำลองระบบและการสร้างชีวิตแบบปัญญาประดิษฐ์ …แต่ว่า…ทำไมมันต้องเป็น Python ด้วยวะเนี่ย? T-T
ตอนนี้ Youtube กลายเป็นเว็บไซต์ที่ยิ่งใหญ่เป็นอันดับที่สองของโลกแล้ว ด้วยการมีบริการง่าย ๆ เพียงสองบริการ นั่นก็คือ Video Sharing และ Video Blogging บริการที่ใคร ๆ ก็น่าจะเลียนแบบได้ แต่ดันเลียนแบบไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะพยายามเลียนแบบแล้วก็ตาม ทำไมหวา? การเป็นผู้ริเริ่มเป็นรายแรกไม่น่าจะหมายความว่าจะก้าวหน้ากว่าใคร ๆ ได้นี่นา เพราะก็เห็นแล้วว่าก่อนหน้าที่จะมี Google ก็มี Search
หลายวันก่อนผมอยากจะได้ซอฟต์แวร์ซักตัวนึงครับ เป็นซอฟต์แวร์ที่ใช้สำหรับเปลี่ยนชื่อไฟล์แบบเยอะ ๆ แล้วก็ย้ายไฟล์พวกนั้นจากที่นึงไปยังอีกที่นึง โดยมีชื่อไฟล์เป็นแบบเฉพาะที่ผมกำหนดเอาไว้ อีกทั้งยังมีการเรียงลำดับไฟล์อีกนิดหน่อย อือม จะว่านิดหน่อยก็ไม่ได้นะ เพราะมันค่อนข้างจะพิศดารพอควร จะเห็นว่าโจทย์ที่ผมต้องการนั้น ย่อมจะไม่มีซอฟต์แวร์ตัวใดทำให้ผมได้ นอกจาก …. ผมต้องเขียนมันขึ้นมาเอง!!! บังเอิญว่าซอฟต์แวร์ที่มีคุณสมบัติที่ผมบอก ผมจำเป็นที่จะต้องใช้มันบ่อย ๆ เพื่อทุ่นแรงในการทำงานอดิเรกของผม มันก็เลยกลายเป็นเรื่องที่คุ้มค่า หากจะลงมือเขียนมันขึ้นมา (เหมือนมนุษย์ยุคหินที่ลงทุนทำมีดหินเพื่อการล่าสัตว์อะไรประมาณนั้นแหล่ะ) ผมเพิ่งจะ format เครื่อง notebook
เพื่อนผมบอกกับผมว่าที่ฟอร์จูนรัชดามีภาพยนต์เก่า, ละครเก่าและซีรี่ย์เก่า ๆ วางขายอยู่มากมายครับ และที่สำคัญถูกบรรจุเอาไว้ในรูปของ DVD ซะด้วย ซึ่งผมฟังแล้วก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก เพราะผมอยากจะได้ของเก่า ๆ พวกนี้มาสะสมเอาไว้ เนื่องจากว่าที่ผ่านมาไม่เคยได้ดูหรือดูแล้วไม่ปะติดปะต่อเลย ก็เลยคิดว่าซื้อมาค่อย ๆ ดูดีกว่าจะได้เก็บรายละเอียดได้อย่างครบถ้วน มีซีรี่ย์ฝรั่งเก่า ๆ หลายเรื่องครับที่ผมอยากได้ ซึ่งมีอยู่เรื่องนึงที่ตอนนี้ก็ยังอยากได้อยู่นั่นก็คือ StarGate SG1 ซึ่งเป็นซีรี่ย์ฝรั่งที่ถูกนำมาฉายที่ช่องสามเมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมชอบเรื่องนี้มากแต่บังเอิญว่าไม่ค่อยได้ดูปะติดปะต่อเท่าไหร่ ด้วยเหตุเพราะอำนาจในการกำหนดช่องดูทีวีไม่ได้อยู่ในมือผม (ผมเป็นลูกคนโตก็จริง
ช่วงนี้ผมค่อนข้างปันใจให้กับ opensource ที่ชื่อว่า Drupal เป็นอย่างมากเลยครับ อย่าว่างั้นงี้เลยนะ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะมันได้รับรางวัล CMS ยอดเยี่ยมประจำปีที่ผ่านมา ผมเองก็คงไม่ได้สนใจจะไปชายตาแลมันหรอก ถึงแม้จะมี geek คอมพิวเตอร์ของไทยหลาย ๆ คน ป่าวประกาศในบล็อกของตนเองว่ามันดีแบบนั้นดีแบบนี้ก็ตาม แสดงว่าผมก็ยังเป็นแค่ปุถุชนคนนึง ที่ยังคล้อยตามต่อความเชื่อถือของมหาชน มากกว่าจะคล้อยตามความเชื่อของบุคคลคนใดคนนึงนั่นเอง (ก็มันได้รางวัลนี่นา ก็แสดงว่ามันต้องมีอะไรดีแล้วอ่ะดิ อิ อิ 😛 นี่ถ้ามันไม่ได้รางวัลก็ไม่สนใจมันเหรอ?
ช่วงนี้ผมกำลังนั่งแกะ Drupal อยู่ พอดีกำลังจะเอามันมาใช้ … แต่ว่า … แกะยากจัง สงสัยจะไม่เข้าใจมันซักเท่าไหร่ โดยเฉพาะจุดตรง core engine ที่ต้องต่อเข้ากับ module นี่หายากจังแฮะ รู้สึกว่านับวัน opensource จะถูกสร้างออกมาให้เหมือนปีศาจเข้าไปทุกที ขนาดแผ่หรา source code ให้เห็นกันจะ ๆ ตรงหน้า พอลงมือจะตรวจสอบจุดบางจุดของ engine