ผมกำลังนั่งวิเคราะห์หุ้นของ บริษัท CyberPlanet Interactive จำกัด (มหาชน) อยู่ เมืองไทยเรามีกิจการน้อยรายนัก ที่ทำมาหากินกับการผลิตสินค้าไอทีออกขาย โดยไม่ได้พึ่งพิงอิงแอบกับการประกวดราคาจากภาครัฐ หรือกินสัมปทานจากรัฐบาล สำหรับผมแล้ว CYBER ถือว่าเป็นกิจการที่ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน ไม่คิดจะเข้ามากอบโกยอะไรจากตลาดหุ้นมากนัก ส่วนเจ้าพ่อหุ้นจะสนใจเข้ามาแทะโลมหุ้นตัวนี้หรือเปล่านั้น ก็คงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าผมมีเงิน 106,800,000.00 บาท ผมก็อยากจะครองสัดส่วนของรายย่อยจำนวน 60,000,000 หุ้น (คิดเป็น 21.43%
Author: ไท้ ปริญญา
ส่วนใหญ่แล้วอุตสาหกรรมเฉพาะอย่างมักจะอยู่ในกลุ่มของอุตสาหกรรมไฮเทค ซึ่งต้องใช้การคิดค้นวิจัยพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งมีผู้ผลิต (ในโลกหรือในประเทศ) เพียงไม่กี่ราย ที่จะสามารถผลิตสินค้าหรือบริการนั้น ๆ ได้ บางคนคิดว่าอุตสาหกรรมเฉพาะอย่างจะผลิตสินค้าหรือบริการออกมาเพียงน้อยชิ้น เมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมมวลชนซึ่งผลิตสินค้าออกมาทีล่ะมาก ๆ แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่อย่างนั้น เพราะอุตสาหกรรมเฉพาะอย่างก็สามารถผลิตสินค้าออกมาทีล่ะมาก ๆ ได้เช่นกัน เพียงแต่สิ่งที่แตกต่างกันก็คือ อุตสาหกรรมมวลชนต้องผลิตครั้งล่ะมาก ๆ เพื่อทำให้ต้นทุนลดลงและมีส่วนต่างกำไรสะสมมากขึ้น ในขณะที่อุตสาหกรรมเฉพาะอย่างสามารถลดต้นทุนและสร้างส่วนต่างกำไรได้ โดยไม่จำเป็นที่จะต้องผลิตออกมาครั้งล่ะมาก ๆ แต่ประการใด
ก็อย่างที่รู้ ๆ กันว่า NASDAQ เป็นตลาดหุ้นไฮเทคของสหรัฐอเมริกา และ NASDAQ-100 ก็เป็น 100 บริษัทยักษ์ใหญ่ (ซึ่งไม่ใช่บริษัทที่ทำธุรกิจการเงิน) ที่ถูกเลือกมาทำเป็นดัชนีเพื่อชี้วัดความเจ๋งเป้งของ NASDAQ ผมเป็นคนรู้น้อย รู้ไม่ค่อยกว้างขวาง และก็รู้ไม่ค่อยจะทันคนอื่นซักเท่าไหร่ ดังนั้น ผมก็เลยเพิ่งจะคิดว่า ผมควรจะเอาบริษัทใน NASDAQ-100 มาดูหน่อยดีกว่า ว่าผมรู้จักบริษัทอะไรในนั้นบ้าง???
ตอนนี้เริ่มเห็นว่า Application Software สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ยุคคือ ยุค Desktop Application ยุค Web Application ยุค Mobile Application โดยส่วนตัวแล้ว ถ้าเป็นในฐานะผู้พัฒนา Application Software ผมค่อนข้างมีพื้นฐานที่เข้มแข็งใน Desktop Application, มีพื้นฐานปานกลางใน Web Application
คนอื่นอาจจะชอบแบบอื่น ส่วนผมชอบแบบข้างล่างนี้ ชอบอย่างเดียวคงไม่ได้ ต้องลงมือกระทำตามสิ่งที่ชอบด้วย จึงจะทำให้เกิดชิ้นงานออกมา ผมก็เลยลองใหญ่เลย แล้วก็พบว่า Javascript มันจะไม่ง่ายเลย ถ้าไม่มี jQuery และ jQuery ก็จะไม่ง่ายเลยถ้าไม่มี jQueryUI ผมล่ะชอบจริง ๆ เลยไอ้เจ้า Framework ซ้อน Framework เนี่ย ^-^
เว็บข่าว ScienceDaily เป็นเว็บข่าวการวิจัยพัฒนาที่อ่านแล้วสนุกดี เพราะมีเนื้อหาเชิงลึกมาก ๆ เหมาะสำหรับ nerd หรือ geek ในนั้นมีข่าววิทยาศาสตร์หลายกลุ่ม โดยเฉพาะข่าวที่ผมสนใจเป็นพิเศษ คือข่าวในกลุ่ม Computers & Math News มีการแบ่งย่อยประเภทข่าวเอาไว้หลายหัวข้อ ประกอบไปด้วย Artificial Intelligence, Communications, Computational Biology, Computer Graphics,
ผมไม่ใช่คนใจร้อน แต่ผมก็ขี้เกียจจะต้องสร้างอะไรซักอย่างหนึ่ง ด้วยกำลังทั้งหมดของตัวเอง ดังนั้น ผมจึงมักจะหา “เครื่องทุ่นแรง” เสมอ ถ้าผมต้องต่อสู้กับใคร ผมจะไม่ลังเลใจที่จะใช้ “อาวุธ” เพราะถ้าสู้แพ้ มันจะแย่ยิ่งกว่าการเสียศักดิ์ศรีที่ใช้อาวุธซะอีก ถ้าผมต้องสร้างซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ ผมก็จะใช้ “Software Framework” เพราะมันมีงานพื้น ๆ หลาย ๆ อย่าง งานซ้ำ ๆ ที่ต้องทำทุกครั้งที่เราจะสร้างซอฟต์แวร์ แล้ว
คนส่วนใหญ่เริ่มรู้แล้วว่าวิกฤตพลังงานกำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้ เพราะมีสัญญาณหลาย ๆ อย่างปรากฎออกมา ไม่ว่าจะเป็นค่าวัตถุดิบสำหรับสร้างพลังงานที่มีราคาสูงขึ้น, การร่อยหรอของวัตถุดิบสำหรับสร้างพลังงาน และ ความต้องการใช้พลังงานของพลเมืองที่ถีบตัวสูงขึ้นทุก ๆ ปี การสั่งให้ซอฟต์แวร์ทำงานเองก็ต้องใช้พลังงานเหมือนกัน เพราะซอฟต์แวร์มันทำงานอยู่บนคอมพิวเตอร์และฮาร์ดแวร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง และอุปกรณ์เหล่านั้นก็ต้องใช้สัญญาณไฟฟ้าในการทำงาน สัญญาณไฟฟ้ามันไม่มีทางเกิดขึ้นได้ หากไม่มีแรงดันไฟฟ้าเพื่อพาให้กระแสไฟฟ้าไหลเวียนเข้าไปในอุปกรณ์ฯ ดังนั้น มันต้องมีอะไรซักอย่างหนึ่งเพื่อมาทำให้ไฟฟ้าเกิดการเคลื่อนที่ ซึ่งสิ่งนั้นก็คือ พลังงาน ผมเขียนภาพข้างบนขึ้น เพื่ออธิบายว่าเส้นทางของแหล่งกำเนิดพลังงาน โยงไปถึงสิ่งต่าง ๆ
ฤดูฝนปีนี้ของเมืองไทยมาเร็วกว่าที่คิด คุณเองก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก ถ้าต้องตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าฝนตกหนัก จนกระทั่งคุณไม่สามารถออกไปไหนต่อไหนได้ การจราจรมันติดขัด มันเฉอะแฉะวุ่นวายไปหมด วันนี้คุณมีธุระด่วนต้องออกไปแต่เช้า แต่ฝนเจ้ากรรมก็ตกลงมาได้ มันเลยทำให้คุณเซ็งนิด ๆ เพราะจริง ๆ แล้วคุณควรจะได้รับการรายงานพยากรณ์อากาศที่แม่นยำกว่านี้ หากไม่ใช่เพราะระบบพยากรณ์อากาศมันดันบังเอิญล่มไปตั้งแต่เมื่อวาน และก็ยังไม่มีทีท่าจะกู้กลับมาได้เลยจนถึงวันนี้ ในขณะที่คุณกำลังเร่งรีบแต่งตัว และคิดจุกจิกในเรื่องธุระของคุณ คุณก็ไม่วายที่จะนึกตำหนิบริษัทรับพยากรณ์อากาศที่คุณกำลังใช้บริการอยู่!!! คุณคิดย้อนกลับไปในเหตุการณ์เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนนั้น การพยากรณ์อากาศเป็นเรื่องของภาครัฐ กระทำโดยกรมอุตุนิยมวิทยา ซึ่งพยากรณ์ผิดบ้างถูกบ้างไปตามสภาวการณ์ที่เป็นจริง ซึ่งคุณเองก็ไม่ได้คิดจุกจิกอะไรกับเรื่องนี้มากนัก เพราะถึงแม้จะพยากรณ์ไม่ค่อยแม่น
เพื่อนผมบางคนมักจะบอกว่าผมเพ้อฝัน บางคนแรงหน่อยบอกว่าผมเพ้อเจ้อ ส่วนบางคนก็ว่าผมแปลกแยกคิดไม่เหมือนคนทั่วไป สุดท้าย หลังจากที่ผมเติบโตขึ้น ได้เรียนรู้ศัพท์แสงเยอะขึ้น ผมจึงได้รู้ว่าผมเป็น nerd ไม่ได้เป็น geek! ด้วยคุณลักษณะที่ผมสามารถเขียนเชิงภาษาพูดได้ดี ขี้โม้ และเพ้อฝัน ผมก็เลยคิดว่าควรจะเอาจุดเด่นตรงนี้มาใช้งานให้เกิดประโยชน์ และมันก็เหมาะมากหากเอามาใช้เพื่อเขียน “นิยายวิทยาศาสตร์” นิยายวิทยาศาสตร์ที่ผมจะเขียน ผมตั้งชื่อเรื่องไว้ว่า “เรื่องของคุณ” เป็นนิยายวิทยาศาสตร์อย่างอ่อน เล่าเรื่องจบในตอน แต่ล่ะตอนไม่ต่อเนื่องและเป็นอิสระออกจากกัน ยังไงมนุษย์ก็ยังคงต้องการความบันเทิงอยู่ ดังนั้น ผมเลยคิดว่าการเล่าเรื่องทางวิชาการเพียงอย่างเดียว